Aan de rand van het park staat een neogotische kapel. Vroeger was deze kapel toegewijd  aan  Sint- Benedictus, nu aan Onze-Lieve-Vrouw van Banneux, maagd van de armen. ‘Na de verschijningen in Beauraing in 1932 en Banneux in 1933 werden overal in het land nieuwe én bestaande kapellen aan Maria toegewijd. Ook in Hingene moest Sint-Benedictus geleidelijk plaats ruimen voor Onze-Lieve-Vrouw van Banneux’, vertelt Hugo Spiessens, ankerpersoon van de plaatselijke geloofsgemeenschap. In 2011 werd de kapel gerestaureerd en kreeg ze opnieuw een rood jasje. Op vraag van de vrijwilligers die voor de kapel zorgen, hebben we er onlangs een zitbank bijgeplaatst. Wie een kaarsje komt branden, kan vanaf nu comfortabel blijven verpozen.

‘We zagen het aantal bezoekers de voorbije maanden sterk stijgen’ vervolgt Hugo Spiessens. ‘We zijn er zeker van dat corona daar mee te maken heeft. In moeilijke tijden zoeken mensen meer dan ooit troost in hun geloof.’ ‘Maar het zijn heus niet alleen kerkgangers die langskomen’, vult vrijwilliger François Illegems aan. ‘Ik zie hier alle soorten mensen passeren. Gelovigen, maar ook kleine kinderen met hun grootouders of jongeren bijvoorbeeld. Die komen meestal een kaarsje branden voor een goed examen.’

François is de overbuur en zorgt sinds de restauratie al jarenlang voor het onderhoud van de kapel. ‘Eerst deed mijn vrouw Maria dat en hielp ik haar af en toe. Na haar overlijden ben ik het blijven doen. Elke ochtend open ik de kapel en ’s avonds sluit ik ze weer af. Ik zorg dat ze schoon blijft en dat de kaarsen zijn aangevuld. Wanneer ik afwezig ben, nemen mijn zoon Gert of Jan De Ost mijn taak over. Ik ben als Hingenaar en overbuur best wel trots op het kasteeldomein en de kapel. De meeste bezoekers houden de kapel zelf mee in ere. Er is hier natuurlijk ook wel veel sociale controle, door de ligging langs de Koningin Astridlaan. Toch werd er al eens ingebroken. Dat was tijdens een WK voetbal, ik herinner me nog zelfs welke match het was’, lacht Francois. ‘Er werd toen geld gestolen uit het offerblok, maar met het luttele bedrag zullen de dieven niet ver geraakt zijn.’

De kapel is nog steeds betrokken bij de werking van de parochie. ‘In mei organiseren we elk jaar een Mariawandeling’, zegt pastoor Steven Barberien. We houden dan ook halt aan de kapel. Ingrid Nijs, een andere vrijwilligster, versiert de kapel met bloemen die ze krijgt van Sabine en Albert De Smedt, de hoveniers hier uit de buurt. Via Parcum, het Leuvense museum en expertisecentrum voor religieuze kunst en cultuur, kregen drie prachtige beeldjes van Maria, Jozef en Jezus onlangs een herbestemming in onze kapel. Het is de bedoeling om ze hier vanaf nu elke kerstperiode een onderdak te geven. De parochie is Koen De Vlieger, directeur van het kasteel, bijzonder dankbaar. Van zodra hij weet had van onze vraag naar een bank, vatte hij de koe bij de horens. Voortaan kunnen wandelaars of bezoekers van de kapel hier dankzij hem al zittend komen rusten of bidden. Dat is een enorme meerwaarde, want wie bezoek ontvangt, moet zijn gast toch minstens ook een stoel aanbieden?’ 

‘Ook ik ben op mijn beurt François en de andere vrijwilligers heel erg dankbaar voor hun werk’, zegt Koen De Vlieger. We zijn met een klein team en zijn blij om te kunnen rekenen op de vele helpende handen van vrijwilligers. We kennen François al lang en waarderen zijn inzet enorm. Zonder mensen als hij zouden we niet kunnen realiseren wat we nu doen.’

In dit artikel uit het Kasteel d'Ursel Magazine lees je meer over deze kapel en de verschillende plaatsen waar ze doorheen de eeuwen heeft gestaan.